2 weken na onze thuiskomst uit Ierland moesten wij volkomen onverwachts afscheid nemen van onze hond Harrie. Toen wij op reis gingen was er nog niks aan de hand, zo leek het althans. Eenmaal thuis leek hij wat verstopt te zitten en had wat moeite met plassen en poepen. Dus maar even naar de dierenarts. Die constateerde een tumor rondom de prostaat en verwees naar de dierenkliniek in Leeuwarden. Heel naief dacht ik nog: och, prostaat eruit en hij kan er weer tegenaan.
Helaas schijnt zo'n operatie bij honden niet mogelijk te zijn en adviseerde de dierenarts hem maar meteen in te laten slapen. Het proces was al veel langer aan de gang en hij kon zijn behoefte niet meer kwijt waarvan hij uiteraard behoorlijk last had. Dus afscheid genomen en begraven achter in de tuin. Hij was pas negen en zo'n mooie, lieve hond!
En oh, wat wordt hij gemist! Dus na enige discussie in huis (de heren hadden bedacht nu maar eens een keer een herdershond te willen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken) op zoek naar een nieuwe hond.
Al snel een erkend adres gevonden waar ze welsh springer spaniels verwachten, gebeld en een week later kregen we het bericht dat de puppies geboren waren. Inmiddels zijn ze twee weken en gaan we volgende week vast even kijken.
Nog een paar weken geduld en we hebben weer een hond in huis en zal ik jullie zo nu en dan wel lastig vallen met een foto.
Hieronder een foto van het nest, welke van de wormpjes van ons wordt: geen idee!
We krijgen het allereerste puppie: een reu.
Er wordt hier al driftig gedebateerd over de naam.
Charlie en Oscar zijn favoriet, maar wie weet wat we nog bedenken?
Wat lief en ik kan me voorstellen dat je voor zo,n droppie "gevallen " bent.
BeantwoordenVerwijderenVrolijke groetjes Renee
Wat fijn vooruitzicht voor jullie na / bij zoveel verdriet. De pups zien er schattig uit.
BeantwoordenVerwijderenEr is niets mis met een Duitse Herder hoor, kun je een lieve trouwe leuke vriend aan hebben.
Succes met naam kiezen!
Groetjes,
Ach Marjan, wat laat zo'n hond dan een ontzettend lege plek achter hè. Heerlijk om je nu te verheugen op zo'n klein dondersteentje en Harrie heeft een mooi plekje in je hart, waar je hem altijd zult bewaren en kan opzoeken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Gerda
Wat een feest na een verdrietige gebeurtenis, een pup in huis over enige weken! Succes met het debatteren over hoe de hond moet gaan heten, vooral flink proeven door te roepen, het moet ook lekker uit je mond rollen en je moet niet gegeneerd zijn om voluit te gaan als het nodig is. (Ik heb ooit op een ongehoorzame hond gepast die Flapdrol heette, ik kan je zeggen dat roept niet lekker in het openbaar.)
BeantwoordenVerwijderenIk vind jou ook geen Herdershond-mens, goed dat je je poot wat dit betreft stijf hebt gehouden.
Na 2 weken terug van vakantie is er een verdrietige gebeurtenis. Ja dat is een hele ingreep als jullie lieve hond moet missen en dat dat doet pijn maar hij is heel dicht bij jullie. Je kan altijd in je tuin even met hem kletsen..
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie een kleine pup op het oog hebben maar dat wordt vast moeilijk kiezen want oo ze zijn leuk die kleine hondjes.
Wat verdrietig dat Harrie er niet meer is, maar een hond met pijn is ook verschrikkelijk en tevens ook proficiat met jullie a.s. nieuwe hondje. Ik vind het leuk foto's en verhalen erover te zien en te lezen. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderenWat een gemis, zo'n hond, die een huisgenoot geworden is. Fijn dat er binnenkort weer zo'n lief klein droppie komt.
BeantwoordenVerwijderenIk ben voor het eerst op je blog en vind het erg gezellig. Ik vind vooral je scheve huisjes quilt erg leuk!
Groetjes, Cisca
superleuke honden, wij hebben een engelse springer spaniel, dus ik heb je blog maar even bij mijn favorieten gezet, kan ik de pups even volgen. En toevallig quilt ik ook nog.
BeantwoordenVerwijderen